Tag: leven
-
Vrijheid
We verhuisden halverwege de jaren tachtig naar Zoetermeer. Op de eerste schooldag in groep acht, destijds nog de zesde klas, stelde de meester mij als volgt voor: ‘Dit is Michèle, ze komt uit Duitsland.’ Na een lange stilte klonk een stem, achterin de klas. ‘MOF!!’ Ik ben geboren in Duitsland. In 1974. Mijn vader was…
-
Bayerische Motoren Werke
De historie van auto’s in mijn bezit begon op mijn achttiende met een Honda-civic. Een rode 1.6i wat voor mij een kleur, een getal en een letter betekende. Het was de auto van mijn toenmalige vriendje maar omdat hij nog geen rijbewijs had (en ik wel) moest hij op mijn naam komen te staan. Daarna…
-
Van alles een beetje
Op de eerste zaterdag in juni fiets ik met de opkomende zon in mijn rug naar het kleine theater in Amsterdam Oost. In februari deed ik met succes mee aan de vijf-minuten-audities en nu is het tijd voor de tweede en laatste ronde. Het oriëntatieweekend voor de deeltijd-opleiding kleinkunst. De tweedaagse kennismaking is herhaaldelijk verzet…
-
Het komt goed
Tijdens de periode van de intelligente lockdown fiets ik bij uitzondering door de stille straten van Amsterdam om rustig een dag op kantoor te werken. Onderweg roepen de reclameborden tevergeefs dat we naar nieuwe theatervoorstellingen moeten gaan. Iets in DeLaMar, iets in de Kleine Komedie en iets in Carré. Als ik enkele weken later opnieuw…
-
Het einde van tradities en een nieuw begin
Gisteren vierden we de vierde editie van ons Chique Diner op Zondag. Op mijn verzoek aten we poké bowl, een Hawaiiaans gerecht met rijst, vis en groenten. Ik at het bij een vriendin toen we nog gewoon tegen elkaar aan konden hangen met een fles wijn. ‘Je kunt er echt alles indoen wat je wilt,’…
-
Corona, Mies maak er iets van!
Zo zat ik met vrienden in het pittoreske dorpje Oz en Oisans in de bergen in Frankrijk en zo zat ik met mijn gezin geïsoleerd in onze flat in Amsterdam. We hadden geluk, of intuïtie. Ik denk allebei. De regen in het ski-gebied hielp ons het dorp uit en de berichten over de meer-dan-een-gewone-griep duwden…
-
Een laatste potje schaak met opa
We vertelden het slechte nieuws niet meteen aan de kinderen. Juul zat midden in haar toetsweek en bovendien was onduidelijk hoe lang het zou duren. Weken? Dagen? Eerst maar even afwachten. Al snel werd helder dat een paar weken de meest realistische voorspelling zou zijn. En dus probeerden we het uit te leggen aan onze…