Drie kwartier fietsen naar kantoor. In de stromende regen.
Ik zet mijn fiets op slot, het gammele sleuteltje breekt af.
Mijn afspraak van tien uur staat in een dikke file en is een half uur te laat, ik ben vergeten een vergaderruimte te reserveren, de koffie is slap en koud.
Naar huis. Met de metro van Amsterdam zuid naar oost. Thuis ontdek ik dat mijn telefoon nog op kantoor ligt.
Zucht.
In de auto naar de kinderopvang. Anna en Lina opgehaald. Bijna thuis.
Lina roept: ‘MAM!, Aap ligt nog bij de pandaberen!’. Huilen. Terug naar de crèche. Aap ligt in het tafelvoetbalspel van de naschoolse opvang. Godzijdank.
Ik bel mijn liefje.
Hij is natgeregend.
Zijn computer liep vast.
Alles wat hij had bewerkt moest anders, iemand werd boos.
Weer natgeregend.
Lina heeft oorontsteking.
Mijn facebook-account is besmet met een porno-virus.
Ik ga naar bed.
Zo’n dag.
Reacties
Eén reactie op “Zo’n dag”
Dat is met recht een dag die jullie beter hadden kunnen overslaan! Wat een narigheid! Maar voor morgen hebben ze zon voorspeld! Ik hoop dat Lina jullie niet wakker houdt. Vergeet deze dag maar gauw! ??