Garage2020 zorgt ervoor dat de jeugdzorg in de huidige vorm overbodig is in 2020. Een nobel streven.
Mijn lieve vriendin Eva vertelde me in het voorjaar van 2016 over dit project. Er zou in groepjes gewerkt worden aan vraagstukken uit de jeugdzorg volgens methode ‘design thinking‘. Met innovatieve, disruptieve oplossingen als resultaat.
Ik hou van nieuwe dingen en van oplossingen. Hier moest ik bij zijn. Garage2020, onderdeel van Spirit Jeugd & Opvoedhulp, werkt samen met vele partijen waaronder HVO-Querido (de zorginstelling waar ik training geef aan hulpverleners). Bij ‘De Garage Club’ komen leek een eitje.
Dat viel tegen. Ik stak mijn vinger op bij onze afdeling ‘Staf & Innovatie’ maar de boodschap was dat er eerst een beleidsmedewerker werd uitgezonden. Hij mocht onderzoeken wat deze nieuwe vorm van problemen oplossen in de zorg zou kunnen opleveren. De beleidsmedewerker adviseerde gelukkig positief. Ondanks dat het niet helemaal zijn ding was (design thinking) zag hij mogelijkheden voor de toekomst, hoera! Deelname aan het project werd verlengd. Ondertussen was het december 2016, ik stak wederom mijn vinger op en kreeg een nieuwe boodschap. Er zou een vacature komen waar ik op kon reageren. Geduld, geduld.
De vacature bevatte een opdracht. Geheel in de innovatieve stijl van het concept van Garage2020 mocht je solliciteren door een vlog te maken met jouw motivatie. Daar was dat eitje weer. Wat wederom geen eitje bleek want vloggen is potjandrie toch wel even een apart vak. Aangezien ik de enige kandidaat was voor deze rol en nogal enthousiast overkwam mocht ik aan de slag. (Ok, vooruit, hier is de LINK naar mijn sollicitatievlog)
Er volgden drie turbulente maanden. Ik werkte samen met zorgprofessional Folkert en een design wonder uit Taiwan. We kregen het onderwerp ‘wonen’, iets wat zo breed is als de achterkant van een Volvo, en de eerste paar weken waren we dan ook behoorlijk verdwaald in de materie. We wilden alle woonproblemen van de wereld oplossen. Door het strakke tijdsplan moesten we al snel keuzes maken. We presenteerden ons concept-probleem, conflicten in thuissituaties, in Pakhuis de Zwijger en maakten een onderzoeksplan.
Ondertussen was er een groepsdingetje ontstaan. Ons Taiwanese-Design-Wonder (die echt waanzinnig mooie ontwerpen maakte) sprak namelijk alleen Engels en bleek weinig op de hoogte van de Nederlandse cultuur. In de korte tijd die we voor dit project hadden leverde het teveel vertraging op. Best lastig maar wel nodig om even knopen door te hakken. Gelukkig vonden we social designer Willemieke van den Brink. Als een wervelwind stormde ze binnen en tilde het hele zwikje naar een hoger level. Interviews afnemen, illustraties en logo’s ontwerpen, brainstormen en lijstjes maken. Team ‘wonen’ kwam op stoom!
Ik merkte inmiddels dat ik lichtelijk gefrustreerd raakte. Van tevoren was ik ZO enthousiast (dat heb ik wel vaker) dat ik niet goed had nagedacht over dat het tegen zou kunnen vallen. Design thinking klinkt leuk maar is ook behoorlijk irritant. Je moet namelijk eerst het hele probleem ontrafelen voordat je aan oplossingen kunt gaan denken. Regelmatig werd ik teruggefloten door mijn teamgenoten als ik teveel in de oplossingssfeer hing. Eerst goed onderzoeken wat het ECHTE probleem is. Hartstikke logisch natuurlijk maar het vraagt iets van de eigenschap waar voor mij een uitdaging ligt. Geduld, geduld.
Met het einde in zicht konden we aan het product gaan werken wat wellicht een stukje van de jeugdzorg overbodig gaat maken. De ‘HappyHall’ is een app die emoties bijhoudt op het moment dat je de hal van je huis binnenstapt. Je klikt aan of je blij, boos of verdrietig bent. Door emoties van al je gezinsleden te verzamelen kun je de ‘stemming’ van het huis per dag, week, of maand in kaart brengen en kun je bijvoorbeeld zien dat iedereen op maandag altijd chagrijnig is. Daar kun je dan weer met elkaar over in gesprek gaan. Ik denk dat het ‘meten’ van gevoel en emoties en dit met elkaar in verband brengen heel waardevol kan zijn om je persoonlijke contact en communicatie te verbeteren. Verder lijkt het me een hele toffe app om op festivals uit te proberen. Hoe leuk is het om de stemming bij de Alpha-tent op LowLands te meten!
Het is een begin van een top-project. Zo zie ik Garage2020. Het is een begin waar vele ideeën ontstaan en waar hopelijk iets tussenzit wat het verschil maakt tussen klassieke en moderne probleemoplossers. Het allermooiste vind ik dat het de mogelijkheid biedt om kennis te delen, met vrienden, collega’s en andere organisaties. Sociaal kapitaal is heel waardevol. Ik vond het fantastisch om te leren wat designers, data-analisten en programmeurs doen en machtig om te zien dat de samenwerking met mensen die dagelijks te maken hebben met problemen in de zorgsector een echte win-win-situatie is doordat alle aspecten evenredig worden belicht.
De afgelopen drie maanden heb ik vier keer migraine gehad. Avonden werken, presentaties voorbereiden, veel meer uren maken dan er op mijn lijstje staan, stress thuis, oppas regelen, nog eens een dagje extra draaien, het ging niet vanzelf. Ondertussen moest ‘het gezin’ gewoon doordraaien en waren er verjaardagen, feestjes, speelafspraken en tenniswedstrijden. Het was het allemaal waard. Wat een unieke ervaring! Ik kijk er met heel veel plezier op terug en ik hoop dat ik in de toekomst nog iets kan betekenen voor dit project.