Kerstavond
Heel gezellig, heerlijk eten, fijne cadeaus. Fijne cadeaus? Hmm, tot mijn zusje, Monique, haar laatste pakje uitpakte. Aan mijn moeders gezicht zag ik dat het iets was wat zij had ingepakt. Aan mijn zusjes gezicht zag ik dat het niet was wat ze had gehoopt. Een koektrommel, een hele toffe koektrommel. Zonder koekjes. ‘Mam!’ zei mijn zusje, ‘waar zijn de koekjes?’. ‘De koekjes?’ zei mijn moeder, ‘die heb ik opgegeten’.
Goed, wat bleek. Mijn zusje had de koektrommel een paar weken eerder zien staan bij mijn moeder en vond het echt een hele mooie koektrommel mét hele lekkere koekjes. Dat laatste had ze echter niet aan mijn moeder vertelt. Ze had gezegd dat ze de trommel zo mooi vond en dus dacht mijn moeder, ‘dan pak ik die trommel voor haar in, goed cadeau, klaar, en dan eet ik die koekjes zelf wel op’. Mijn moeder houdt van koekjes.
Mijn twee zusjes en ik hadden een enorm déjà-vu. Want weet je nog die keer dat mama voor ons alledrie een make-up koffer met blauwe oogschaduw en roze lippenstift had gekocht. En toen waren we al zeker begin dertig. Hahaha. Hoezo mam? ‘Nou ik dacht dat jullie dat wel leuk zouden vinden en ik vond het zelf zo’n leuke koffer.’ Of die keer dat ik een wit, rond, best wel groot ‘ding’ van metaal kreeg met kettingen eraan. Huh? ‘Dat is een decoratie-kroonluchter, kun je elk seizoen weer iets anders aan hangen.’ zei mijn moeder. Ok.
Mijn moeder wil graag iedereen blij maken en houdt van zoveel mogelijk pakjes onder de boom. Ze pakt rustig wat spullen in uit haar huis want dat staat zo gezellig. Daar zit uiteraard een risico aan en zo kon het gebeuren dat een van mijn zusjes de fles wijn die ze aan mijn moeder had gegeven weer terugvond onder de boom. Even voor de duidelijkheid, ze is wel de ALLERLIEFSTE moeder van de wereld hoor!
Eerste Kerstdag
Relaxed middagje met Bart’s zusje, haar man en lieve kids. Blij.
Tweede Kerstdag
Nog een kerstfeestje voor de boeg. De drie dames mochten een nachtje bij oma Klaasje en opa Hans logeren. Joepie, even samen met mijn liefje. Eind van de middag arriveerden we op de fantastische woonboot waar het feest plaatsvond. Twintig lieve vrienden en leuke mensen die allemaal hun best hadden gedaan om iets lekkers te maken of mee te nemen. En of dat was gelukt! Wow, van ‘ei op een bedje van prei’ tot een heuse ‘beef wellington’.
Nou vond ik dat bij dit feestje een glas bubbelwijn hoorde en ik checkte even voorzichtig of dit er ook was. Onze grappige gastheer had nog een flesje champagne liggen. Euforie alom, bij mij. De overige gasten waren al aan de witte en rode wijn of fris dus er was weinig animo voor mijn favoriete drankje. Helaas.
Want tja, daar zal ik kort over zijn.. Ik had beter mee kunnen drinken met de alcoholvrije versie van de champagne van de mooie zwangere dame die er was. Ik heb de hele fles in mijn eentje in rap tempo leeg gedronken. Over-enthousiast, hyper-blij zoals ik kan zijn. Om twaalf uur was ik thuis, ingestort, betovering verbroken. De volgende ochtend, derde kerstdag, tot de ochtend daarna, vierde kerstdag, was ik niet aanspreekbaar, ik kon niet eens de kinderen ophalen, zo ziek was ik. Au, Faal, Spijt.