Amerigo, het prachtige paard van Sinterklaas, heeft zijn hoeven nog niet gelicht of de Kerstboom is alweer opgetuigd. Sowieso vind ik Kerst een veel gezelliger feest dan het gerommel op vijf december. Het gedonder met die Pietendiscussie de laatste jaren maakt het er niet leuker op. En echt hoor, Lina van drie en ook Anna van zes jaar zal het een pepernoot zijn welke kleur die figuur heeft. Kom op, ‘grote mensen!’ Roetgeveegd lijkt mij een prima oplossing. Maar dat terzijde.
Wij als überpraktisch gezin lieten de Sint invliegen op zaterdag twee december. Op een korfballende tante een grieperige oma en bijbehorende verzorgende opa na was de familie-setting compleet. Sint Buurman klopte op de deur en het feest kon beginnen. Eenmaal alle ingepakte doosjes op een stapel, zo hoog als de Etna, begon ik me lichtelijk zorgen te maken over de verhouding van cadeaus en tijd maar de kinderen stortten zich in zo’n rap tempo op de kleurige bende, dat kwam vast in orde.
Een kleine organisatorische aanwijzing deed wonderen. ‘Je kiest een pakje, voor iemand anders, als het is uitgepakt kiest degene die het cadeau heeft gekregen een pakje voor een ander.’ Eerlijk zullen we alles delen. Verbazingwekkend, hoe goed dit werkte. En dus verliep deze Sinterklaasavond in alle rust. Tante Eef toverde een kostelijke kippensoep in een pan. We maakten broodjes, smeerden krentenbollen en aten pepernoten.
Om de beurt iets uitpakken, met of zonder gedicht, allemaal lieve cadeaus en blije kinderen. Neef Cody was zo enthousiast, alle foto’s waar hij op stond waren een beetje bewogen. De hele zondag waren de dames druk met Lego in elkaar drukken en knutselen met al het nieuwe spul. Fijn. Dankbaar.
Daar verbaas ik me vervolgens een hele week over. Dat iets zó rustig kan verlopen. Gemoedelijk, gezellig, zonder gedoe. Er gaat toch altijd wel iets mis. Deze keer niet. Ben ik dan teleurgesteld? Mwah, een heel klein beetje misschien. Al is het maar dat ik dan een veel spannender verhaal heb om op te schrijven. Verder is het ook wel een keer prettig.
Dag Sint, dag hoor, tot volgend jaar.